Zang: Frauke Elsen
Fluit: Elke Elsen
Piano: Margot Welleman
Poëzie: Maud Vanhauwaert
Fluit: Elke Elsen
Piano: Margot Welleman
Poëzie: Maud Vanhauwaert
Maak je (moeder)dag extra speciaal met deze combinatie van klassieke muziek en poëzie.
Muziek van vrouwelijke componisten en een warme, vrouwelijke sound, dat is waar Triotique voor staat. Samen met dichteres Maud Vanhauwaert, die haar favoriete moederdagpoëzie voordraagt, verzorgen ze dit intieme en ultrapoëtische concert.
Liederen van Cécile Chaminade, Nadia Boulanger en Lori Laitman; de sprookjesachtige muziek van Ravels ‘Shéhérazade’. De meeslepende stem van Maud Vanhauwaert. Om helemaal betoverd te worden.
Zondag 9 mei vanaf 11u kunt u genieten van de expressieve kunsten van deze vier dames, gezellig thuis vanuit je eigen woonkamer.
Muziek van vrouwelijke componisten en een warme, vrouwelijke sound, dat is waar Triotique voor staat. Samen met dichteres Maud Vanhauwaert, die haar favoriete moederdagpoëzie voordraagt, verzorgen ze dit intieme en ultrapoëtische concert.
Liederen van Cécile Chaminade, Nadia Boulanger en Lori Laitman; de sprookjesachtige muziek van Ravels ‘Shéhérazade’. De meeslepende stem van Maud Vanhauwaert. Om helemaal betoverd te worden.
Zondag 9 mei vanaf 11u kunt u genieten van de expressieve kunsten van deze vier dames, gezellig thuis vanuit je eigen woonkamer.
Maurice Ravel: La Flute enchantée
uit ‘Shéhérazade’
De illustere Sheherazade uit Duizend-en-een-nacht wist de dood te ontlopen door nacht in, nacht uit verhalen te vertellen. Ze intrigeerde zo Perzische koningen en kunstenaars uit alle windstreken. Tristan Klingsor vernoemde een bundel vol gedichten naar de mysterieuze vertelster. Maurice Ravel koos er enkele uit en zette ze op muziek. Hij voert ons zo langs exotische klanken, oorden en liefdes.
uit ‘Shéhérazade’
De illustere Sheherazade uit Duizend-en-een-nacht wist de dood te ontlopen door nacht in, nacht uit verhalen te vertellen. Ze intrigeerde zo Perzische koningen en kunstenaars uit alle windstreken. Tristan Klingsor vernoemde een bundel vol gedichten naar de mysterieuze vertelster. Maurice Ravel koos er enkele uit en zette ze op muziek. Hij voert ons zo langs exotische klanken, oorden en liefdes.
L'ombre est douce et mon maître dort
Coiffé d'un bonnet conique de soie
Et son long nez jaune en sa barbe blanche.
Mais moi, je suis éveillée encore
Et j'écoute au dehors
Une chanson de flûte où s'épanche
Tour à tour la tristesse ou la joie.
Un air tour à tour langoureux ou frivole
Que mon amoureux chéri joue,
Et quand je m'approche de la croisée
Il me semble que chaque note s'envole
De la flûte vers ma joue
Comme un mystérieux baiser.
(Tekst: Tristan Klingsor)
Coiffé d'un bonnet conique de soie
Et son long nez jaune en sa barbe blanche.
Mais moi, je suis éveillée encore
Et j'écoute au dehors
Une chanson de flûte où s'épanche
Tour à tour la tristesse ou la joie.
Un air tour à tour langoureux ou frivole
Que mon amoureux chéri joue,
Et quand je m'approche de la croisée
Il me semble que chaque note s'envole
De la flûte vers ma joue
Comme un mystérieux baiser.
(Tekst: Tristan Klingsor)
De schaduw is zacht en mijn meester slaapt
Met een zijden punthoed op het hoofd
En zijn lange gele neus in zijn witte baard.
Maar ik ben nog steeds wakker
En ik hoor buiten
Een fluitlied waarin om de beurt
verdriet of vreugde tentoongespreid wordt.
Een melodie, afwisselend smachtend of
Frivool, gespeeld door mijn lieve minnaar,
En als ik het kruispunt nader
Lijkt het mij dat elke noot wegvliegt
Van de fluit naar mijn wang
Als een mysterieuze kus.
(Eigen vertaling)
Met een zijden punthoed op het hoofd
En zijn lange gele neus in zijn witte baard.
Maar ik ben nog steeds wakker
En ik hoor buiten
Een fluitlied waarin om de beurt
verdriet of vreugde tentoongespreid wordt.
Een melodie, afwisselend smachtend of
Frivool, gespeeld door mijn lieve minnaar,
En als ik het kruispunt nader
Lijkt het mij dat elke noot wegvliegt
Van de fluit naar mijn wang
Als een mysterieuze kus.
(Eigen vertaling)
Cécile Chaminade: Sérénade aux étoiles
Cécile Chaminade was pianiste en componeerde al van jongs af aan. Ondanks het feit dat haar vader haar liever aan het fornuis zag, vervolgde ze toch haar muzikale droom. Ze werd hierbij aangemoedigd door haar mannelijke tijdgenoten Georges Bizet en Camille Saint-Saëns. Een andere beroemde componist Ambroise Thomas zou over haar gezegd hebben: "dit is geen vrouw die componeert, maar een componist die vrouw is". Elke en Margot brengen een nachtelijke serenade om bij weg te dromen.
Nadia Boulanger: Soleils couchants
Nadia Boulanger is wellicht de beroemdste muziekpedagoge van deze eeuw. Met name onder Amerikaanse musici en componisten was ze razend populair. Werd haar naam aanvankelijk via mond-tot-mondreclame verspreid, na de Tweede Wereldoorlog vormde een bedevaart naar de Parijse 'Boulangerie’ een vast onderdeel van de opleiding van elke aankomende componist. De knorrige Stravinsky noemde haar ‘de vrouw die alles hoort’.
Bovendien stond ze als eerste vrouwelijke dirigent voor tal van beroemde orkesten: het Royal Philharmonic in Londen, het Boston Symphony Orchestra, het Philadelphia Orchestra en het New York Philharmonic.
Minder bekend is dat ze ook zelf componeerde; ze vond van zichzelf dat haar kunnen niets voorstelde in vergelijking met haar zusje Lili en stopte met componeren na diens vroegtijdige dood. Niettemin liet ze enkele prachtige composities achter.
Cécile Chaminade was pianiste en componeerde al van jongs af aan. Ondanks het feit dat haar vader haar liever aan het fornuis zag, vervolgde ze toch haar muzikale droom. Ze werd hierbij aangemoedigd door haar mannelijke tijdgenoten Georges Bizet en Camille Saint-Saëns. Een andere beroemde componist Ambroise Thomas zou over haar gezegd hebben: "dit is geen vrouw die componeert, maar een componist die vrouw is". Elke en Margot brengen een nachtelijke serenade om bij weg te dromen.
Nadia Boulanger: Soleils couchants
Nadia Boulanger is wellicht de beroemdste muziekpedagoge van deze eeuw. Met name onder Amerikaanse musici en componisten was ze razend populair. Werd haar naam aanvankelijk via mond-tot-mondreclame verspreid, na de Tweede Wereldoorlog vormde een bedevaart naar de Parijse 'Boulangerie’ een vast onderdeel van de opleiding van elke aankomende componist. De knorrige Stravinsky noemde haar ‘de vrouw die alles hoort’.
Bovendien stond ze als eerste vrouwelijke dirigent voor tal van beroemde orkesten: het Royal Philharmonic in Londen, het Boston Symphony Orchestra, het Philadelphia Orchestra en het New York Philharmonic.
Minder bekend is dat ze ook zelf componeerde; ze vond van zichzelf dat haar kunnen niets voorstelde in vergelijking met haar zusje Lili en stopte met componeren na diens vroegtijdige dood. Niettemin liet ze enkele prachtige composities achter.
Une aube affaiblie
Verse par les champs
La mélancolie
Des soleils couchants.
La mélancolie
Berce de doux chants
Mon coeur qui s'oublie
Aux soleils couchants.
Et d'étranges rêves,
Comme des soleils
Couchants sur les grèves,
Fantômes vermeils,
Défilent sans trêves,
Défilent, pareils
À des grands soleils
Couchants sur les grèves.
(Tekst: Paul Verlaine)
Verse par les champs
La mélancolie
Des soleils couchants.
La mélancolie
Berce de doux chants
Mon coeur qui s'oublie
Aux soleils couchants.
Et d'étranges rêves,
Comme des soleils
Couchants sur les grèves,
Fantômes vermeils,
Défilent sans trêves,
Défilent, pareils
À des grands soleils
Couchants sur les grèves.
(Tekst: Paul Verlaine)
Een verzwakte dageraad
Verspreidt over de velden
De melancholie
Van de ondergaande zonnen.
De melancholie
Wiegt met lieve liedjes
Mijn hart dat zichzelf vergeet
Onder de ondergaande zonnen.
En vreemde dromen
Zoals ondergaande
Zonnen op de oevers,
Vuurrode geesten,
Paraderen meedogenloos,
Paraderen, zoals
Grote ondergaande
Zonnen op de oevers.
(Eigen vertaling)
Verspreidt over de velden
De melancholie
Van de ondergaande zonnen.
De melancholie
Wiegt met lieve liedjes
Mijn hart dat zichzelf vergeet
Onder de ondergaande zonnen.
En vreemde dromen
Zoals ondergaande
Zonnen op de oevers,
Vuurrode geesten,
Paraderen meedogenloos,
Paraderen, zoals
Grote ondergaande
Zonnen op de oevers.
(Eigen vertaling)
Lori Laitman: Silver Swan
Dit oude gedicht werd voor het eerst op muziek gezet door Orlando Gibbons rond 1600. Sindsdien hebben nog een heel aantal componisten zich erdoor laten inspireren, onder wie ook de Amerikaanse liedcomponiste Lori Laitman. Het lied gaat over de legende die vertelt dat een zwaan zingt net voordat ze sterft.
Dit oude gedicht werd voor het eerst op muziek gezet door Orlando Gibbons rond 1600. Sindsdien hebben nog een heel aantal componisten zich erdoor laten inspireren, onder wie ook de Amerikaanse liedcomponiste Lori Laitman. Het lied gaat over de legende die vertelt dat een zwaan zingt net voordat ze sterft.
The silver swan, who living had no note,
When death approached, unlocked her silent throat;
Leaning her breast against the reedy shore,
Thus sung her first and last, and sung no more:
“Farewell, all joys; Oh death, come close mine eyes;
More geese than swans now live, more fools than wise.”
(Orlando Gibbons)
When death approached, unlocked her silent throat;
Leaning her breast against the reedy shore,
Thus sung her first and last, and sung no more:
“Farewell, all joys; Oh death, come close mine eyes;
More geese than swans now live, more fools than wise.”
(Orlando Gibbons)
De zilv’ren zwaan, bij leven zonder noot,
ontsluit haar stille keel bij ’t naderen van de dood.
Op de waterkant in ’t riet leunt haar gemoed,
zo zingt z’ haar eerste zwanenzang, tot in den doet:
“Vaarwel o vreugd, o dood kom sluit mijn ogen.
Met al die domme ganzen hier, ben ik ’t liefst gevlogen.”
(Vertaling: Bavo Hopman)
ontsluit haar stille keel bij ’t naderen van de dood.
Op de waterkant in ’t riet leunt haar gemoed,
zo zingt z’ haar eerste zwanenzang, tot in den doet:
“Vaarwel o vreugd, o dood kom sluit mijn ogen.
Met al die domme ganzen hier, ben ik ’t liefst gevlogen.”
(Vertaling: Bavo Hopman)
Maurice Ravel: L’indifférent
uit ‘Shéhérazade’
uit ‘Shéhérazade’
Tes yeux sont doux comme ceux d'une fille,
Jeune étranger,
Et la courbe fine
De ton beau visage de duvet ombragé
Est plus séduisante encore de ligne.
Ta lèvre chante sur le pas de ma porte
Une langue inconnue et charmante
Comme une musique fausse.
Entre! Et que mon vin te réconforte...
Mais non, tu passes
Et de mon seuil je te vois t'éloigner
Me faisant un dernier geste avec grâce
Et la hanche légèrement ployée
Par ta démarche féminine et lasse...
(Tekst: Tristan Klingsor)
Jeune étranger,
Et la courbe fine
De ton beau visage de duvet ombragé
Est plus séduisante encore de ligne.
Ta lèvre chante sur le pas de ma porte
Une langue inconnue et charmante
Comme une musique fausse.
Entre! Et que mon vin te réconforte...
Mais non, tu passes
Et de mon seuil je te vois t'éloigner
Me faisant un dernier geste avec grâce
Et la hanche légèrement ployée
Par ta démarche féminine et lasse...
(Tekst: Tristan Klingsor)
Je ogen zijn zacht als die van een meisje,
Jonge vreemdeling,
En de fijne curve
Van je mooie donzen gezicht in de schaduw
Is nog aantrekkelijker in profiel.
Je lip zingt op de drempel van mijn deur
Een onbekende en charmante taal
Net als valse muziek.
Kom binnen! En moge mijn wijn je troosten...
Maar nee, je gaat voorbij
En vanaf mijn drempel zie ik je weggaan
Hoffelijk een laatste gebaar makend
En de heup licht gebogen
Door je vrouwelijke en vermoeide pas...
(Eigen vertaling)
Jonge vreemdeling,
En de fijne curve
Van je mooie donzen gezicht in de schaduw
Is nog aantrekkelijker in profiel.
Je lip zingt op de drempel van mijn deur
Een onbekende en charmante taal
Net als valse muziek.
Kom binnen! En moge mijn wijn je troosten...
Maar nee, je gaat voorbij
En vanaf mijn drempel zie ik je weggaan
Hoffelijk een laatste gebaar makend
En de heup licht gebogen
Door je vrouwelijke en vermoeide pas...
(Eigen vertaling)